MØAA + Laura Palmer + Crashing

Na haar gothic shoegaze-debuutalbum ‘Euphoric Recall’ dat in 2021 verscheen, heeft MØAA nu haar tweede volledige album ‘Jaywalker’ uitgebracht; een nachtelijke droompopplaat met pulserende 909-drummachines, ondergedompeld in pakkende, verstilde zang en glinsterende, met reverb beladen gitaren. De uitgebluste baslijnen van het eerste album zijn ingeruild voor vette refreinen en dreunende synths die gemaakt zijn om melancholisch op te dansen. Het nieuwe album werd volledig geschreven door de in Seattle geboren muzikant Jancy Buffington, maar net als bij ‘Euphoric Recall’ werkte zij samen met Andrea Volpato die ‘Jaywalker’ co-produceerde, mixte en opnam in de Fox Studio in Seattle, Washington.

Sinds haar start in 2021 heeft MØAA wereldwijd getoerd met optredens in de Verenigde Staten, Europa en de UK, en op de festivals als SXSW, Ypsigrock en MIL Festival. Ze deelde het podium met Yves Tumor en The Dandy Warhols, reisde met LA shoegazers Film School langs de westkust en deed een headliner tour rond de album release van ‘Jaywalker’ in 2024. Next stop voor MØAA is Cpunt in Hooffdorp!

Laura Palmer omarmt shoegaze met een snufje aan moderne experimenten. Zij is een vierkoppige band, balancerend op schurende melodieën, zwevende drones en dromerige soundscapes. Het resultaat is een smeltende dystopische soundtrack, vervreemdend door de chaos denderend. "Pluspunten zijn het geluid en de manier waarop Laura Palmer overgangen tussen nummers minimaal houdt of juist naadloos laat aansluiten... Vanaf de eerste gitaarmuur straalt de band energie uit met een gepaste focus en subtiel gevoel voor detail. We horen, vermoedelijk, Exploding Head Syndrome integraal en dat is een waar feest.” --- 3VOOR12 over de live album launch show.

Crashing, het nieuw gevormde muzikale project van multi-instrumentalist Jasper Smits, begon oorspronkelijk als uitlaatklep om nieuw solo materiaal mee uit te brengen. Met duidelijke invloeden uit wilde late 80s shoegaze en alt-rock acts als Dinosaur Jr. en My Bloody Valentine creëert hij een uniek en divers palet aan geluiden met een mix van hedendaagse genres en soundscapes. Terwijl het oorspronkelijk als “one-man project” begon is Crashing flexibel en constant groeiend dankzij samenwerkingen en invloeden uit alle hoeken van het muzikale landschap. “Het leukste aan een band op deze wat lossere manier runnen is dat het eigenlijk alles kan zijn of worden wat ik wil. Het is bevrijdend om de grenzen op te zoeken van hoe een traditionele band of diens line-up er uit zou moeten zien in het moderne landschap.”