Opening Expositie Luce e Ombra

De drie kunstenaars bij deze expositie spelen ieder met licht en schaduw. Ineke Smienk met glas. Roos van der Meijden gebruikt het zonlicht en de schaduw van een moment om een realistisch schilderij te maken en Monique Nuwenhof accentueert de kleurschakeringen van de steen om het contrast te vergroten. Wat hen bindt is de kennis en de passie voor het materiaal en daar met vakmanschap en talent een kunstwerk van te maken. 

Ineke Smienk is autodidact en sinds 1999 professioneel met kunst bezig in haar atelier genaamd Levend Glas te Harmelen (Utr). Begonnen met glas-in-lood legt ze zich nu voornamelijk toe op glasfusie. Daarnaast maak ze uiterst gedetailleerde pentekeningen.  Als tegenhanger van het zwartwit van de fijne pentekeningen schildert ze in abstract figuratieve stijl. Fantasie is de sleutel in haar werk. Heel speciaal zijn haar geluksvogeltjes op een achtergrond van gerecycled materiaal. Zelf zegt ze over haar werk: ”mezelf ontwikkelen en zoeken naar nieuwe wegen, dat is wat mij boeit. Het is een ontdekkingsreis die ik niet graag zou willen missen”.

Roos van der Meijden is in 2001 afgestudeerd aan de Koninklijke Akademie voor Beeldende kunsten in Den Haag. Sindsdien is zij werkzaam als kunstschilder. Ze schildert zeer realistische stadsgezichten en interieurs, vaak met reflecties in het water of glanzende vloeren. Schilders van Delft, zoals Vermeer en De Hooch zijn haar voorbeeld. Net als haar schilderij “Me too” geïnspireerd op het schilderij “Lucretia” van Rembrandt dat geselecteerd werd voor de Lang Leve Rembrandt tentoonstelling in het Rijksmuseum. 

Sinds 2013 werkt Monique Nuwenhof in haar atelier in Bathmen. Experimenterend met diverse soorten steen zoals: speksteen, serpentijn, springstone, marmer en albast kan ze haar vele ideeën omzetten in tastbare beelden die afwisselend abstract en figuratief zijn. Het zijn verbeeldingen van  levensmomenten in organische vormen en met contrasten tussen ruw en glad, donker en licht. Het blootleggen van de verborgen schoonheid, gelaagdheid en kwetsbaarheid van een steen en daar haar eigen verhaal qua vormgeving aan toevoegen ervaart zij als een geweldig proces.